Topvrouw

Het is een dubieus compliment, maar ambtenaren van de Syrische overheid met wie ze onderhandelde noemden haar ‘meer man dan elke man die zij kenden’. Opgetekend uit een Arabische mannenmond is dat een onverbloemde klop op de schouder.

Met haar onverzettelijke en no-nonsense-houding oogst de 54-jarige Nederlandse VN-er Sigrid Kaag bewondering in alle kampen.

In dienst van de Verenigde Naties leidde zij de missie in Syrië die als doel had chemische wapens uit te bannen. Eigenlijk verwachtte niemand dat deze missie zou slagen, zeker niet in het korte tijdsbestek van een jaar. Van Obama kreeg ze een persoonlijke bedankbrief voor haar hoofdrol hierin. Zelf noemt ze achteraf het resultaat van de missie marginaal omdat Syrië alsnog kapotgeschoten is.

Enorme resultaten bereiken en die dan in perspectief kunnen plaatsen zonder valse bescheidenheid. Daadkracht, geen poeha, een goede sociale antenne, verschillende talen vloeiend spreken waaronder Arabisch, resultaatgericht en vooral gedreven zijn. Kaag heeft het waardoor er zelfs gefluisterd wordt dat ze een goede opvolger zou zijn van secretaris-generaal van de VN Ban Ki-moon. Alle partijen binnen de VN hebben in ieder geval alvast respect voor haar.

Grappig is dat ze zelf zegt geen ambities te hebben en ‘erin gestruikeld’ te zijn. Nog grappiger is dat naast haar kamer een bordje schijnt te hangen met het opschrift: ‘Men to the left, because women are always right’. Ze geeft openlijk toe dat ze het jammer vindt dat veel vrouwen parttime werken waardoor ze niet hogerop komen, omdat ze vrouwen capabeler acht dan mannen.

Zou leiderschap vrouwen beter liggen dan mannen?

Sigrid Kaag werkte eerder onder andere voor Unicef en is nu assistent secretaris-generaal bij het VN-ontwikkelingsprogramma en Speciaal Coördinator van de Verenigde Naties in Libanon. Ze woont in Libanon met haar Palestijnse man en vier kinderen.

Bekijk de 15 minuten durende, verkorte versie, van Tegenlicht over deze bewonderenswaardige vrouw.

Wil je nog meer weten? Via deze link kom je bij de complete documentaire van 49 minuten terecht.

En bij De Correspondent vind je een prachtig geschreven stuk van Maite Vermeulen over Kaag.